|
Opgelezen door de mama van Joney*
Nooit Vergeten
We zullen je nooit vergeten
Dat kunnen we niet
Daarvoor hebben we je teveel lief gehad
We zullen nog heel vaak aan je denken
Dat weten we zeker onze lieve schat
De tijd zal wonden helen
Kunnen we ons nu moeilijk voorstellen
Het wordt wel vaak gezegd
De tijd zal ons het leren
We hopen daarop, wetend:
Jou liefde is voor altijd in onze harten gelegd
Zo mooi, ons meisje, uit liefde aan elkaar gegeven
Zo trots om jou papa en mama te mogen zijn
Zo oneerlijk en onbegrijpelijk is het leven
Zo mooi had het leven voor jou en ons moeten zijn
Zoveel liefde hebben wij van jou gekregen, alleen al door je bestaan
Zo kort maar was jou leventje, en al zo vol pijn
En nu na al jou harde vechten, is de tijd gekomen jou te laten gaan
En zal jij daarboven eindelijk rustig en gelukkig kunnen zijn
We zullen jou nooit vergeten!
Opgelezen door de papa van Joney*
Lieve Joney, ons mooie meisje
Toen jij zo’n vier maanden geleden voor het eerst op mama’s borst werd
gelegd konden we ons al gelijk geen leven meer voorstellen zonder jou.
Je was meteen al helemaal van ons, en zo gewenst
Twee maanden oud was jij, toen kwam je al in het Langeland ziekenhuis
terecht en vervolgens in het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam.
Jij had een ziekte in je hoofdje dat maar niet weg wilde gaan.
Iedereen heeft zo gestreden om jou te helpen, maar de strijd hebben wij
met zijn allen verloren
Na al dat lange vechten zal jij nu eindelijk je rust gaan vinden
Het is nu allemaal genoeg voor jou geweest, het is nu goed zo
Je liet het leven gaan in onze armen, we voelden jou bij ons wegglippen,
je was op
Jij hebt een oneerlijke strijd moeten aangaan
We namen je zelf mee uit het ziekenhuis, eindelijk weer dicht tegen mama
aan en samen met papa op weg naar huis
We wilden niet naar huis, we wilden de hele wereld rond, je nooit meer
loslaten, zo’n mooi slapend prinsesje in die roze doek gewikkeld, waar we
maar zo kort van mochten genieten
We wisten wel, het is nu goed voor jou om te gaan, een verlossing van al
jouw lijden
We geven jou met al ons vertrouwen nu in Gods handen, ons engeltje, wat
hadden we jou alleen zelf graag bij ons willen houden
We hebben geen keus, we moeten jou laten gaan, letterlijk en figuurlijk
sta jij in onze harten gegrift en wij in het jouwe
In onze harten zal jij altijd blijven bestaan
Eén vraag zal altijd onbeantwoord blijven……..waarom?
We zullen jou zo missen!
Papa en mama
Opgelezen door Ina de Pauw namens Opa en Oma Soutendijk
Lieve kleine Joney onze grote schat,
Wat waren we blij met jouw komst en nu moeten we alweer afscheid van je
nemen.
Wat zullen we je missen. Je hebt in die paar maandjes onze harten verwarmd
en met liefde gevuld.
Je was zo’n mooi meisje echt een prinsesje.
Helaas werd je ziek en heb je heel wat moeten meemaken in jouw korte
leventje, maar wat was je sterk, je gaf ons toch nog wat hoop en wij
hoopten dat er wonderen zouden bestaan.
Maar nee, het mocht niet zo zijn.
Alleen weten we nu dat er engeltjes bestaan en de mooiste ben jij.
Want hoe jij thuis in je bedje lag met je goudkleurige jurkje aan en wij
nog naar je konden kijken en aanraken gaf je ons de kracht om dit grote
verdriet te dragen. Wij werden zo rustig aan jouw bedje.
Wij hopen met jouw kracht een grote steun te zijn voor jouw mamma en
pappa.
Lieve schat we hadden nog zoveel dingentjes met jou willen doen maar eens
zien we elkaar weer en dan gaan we fijn spelen en liedjes zingen.
Ga nu maar slapen en laat je lichtje over ons schijnen en de grootste ster
aan de hemel ben jij.
Dag lieverd een hele dikke knuffel van Opa Rob en Oma Truus
We houden van je en dragen je altijd mee in onzen harten.
Welterusten.
Lieve Monique en Thierry,
Weet dat Joney altijd als een engeltje op jullie schouders meeleeft en
jullie beide de kracht geeft om verder te gaan ze zal altijd bij jullie
zijn. Jullie zijn haar trotse ouders.
Heel veel liefs Pap en Mam “we zijn er voor jullie”
Opgelezen door Ina de Pauw namens Opa en Oma van Wijland
Lieve Joney,
Ga nu maar rusten kleine meid
We weten het: je bent moe
Je bent te klein voor deze strijd
Vlieg nu maar naar de sterren toe
En als we jou weer tegenkomen
Dan dansen we in het rond
Tillen we je hoog op in de lucht
Je voetjes van de vloer
En tot die tijd denken we aan jou
Onze kleine lieve schat
En weten dat jij het liefste bent
Wat je papa en mama ooit hebben gehad
Opa Jan en oma Quirine
Opgelezen door Ina de Pauw namens Sheila
Mijn liefste liefste schat,
Wat was ik in de zevende hemel toen ik net voor de kerst een heel mooi
bericht geschreven op een kersthangertje kreeg van je mamma en pappa, met
de volgende tekst : “Aan mijn lieve zus Sheila, en hopelijk over een maand
of 7 de liefste tante van een nieuw van Wijlandje”. Dat was kerst 2004!
Wie had er nou ooit kunnen geloven dat we kerst 2005 weer zonder jou
moeten zijn? Waarom? Ik kan en wil dit niet begrijpen!
22 juli 2005 01.30 in de nacht, mijn telefoon ging, stiekem wist ik het
al! Ik was uit, het was je pappa aan de lijn: “Sheila je bent tante
geworden!”
Wat was je pappa blij zeg. Ben meteen naar je toegekomen, mijn geluk kon
niet meer op! Pappa en mamma wat waren jullie trots he!
Een mooie herinnering:
Ik kan me nog goed herinneren toen jij net een maandje oud was, ik samen
met oma bij jou op visite was, pappa moest werken, dus wij kwamen jou
vertroetelen. En o wat was je die avond lief zeg, ik mocht je zelfs voor
het eerst de fles geven. Ik vond dat zo mooi om te doen. Ik kan me je
mooie blauwe ogen van die dag ook nog zo goed voor me halen, wat waren die
mooi zeg. Wat was ik trots!
Vakantie Lommerbergen:
Hier besloot jij opeens niet meer te willen drinken. Pappa en mamma werden
zo ongerust.
Een meisje die er zo uitzag als jou Joney, dat kon niet ziek zijn. Echt
niet.
En misschien wilde ik het gewoon ook wel helemaal niet geloven hoor.
De Doop:
Wat was het zondag een mooie dag, jouw doopdag!
Wat was jij mooi met je doopjurk aan en je sierraden om. Een echte
prinses. Ik ben zo blij dat we dit met ze allen nog hebben mogen meemaken
en jou in Gods handen hebben kunnen meegeven.
Ik koester ook de momenten dat ik bij jou heb mogen zijn in het ziekenhuis
en je handje heb mogen vasthouden. O wat haatte ik het als je weer
achteruit was gegaan.
Ook heb jij mij deze week heel veel kracht kunnen geven als ik bij je was
op je kamertje. Wat lag je daar mooi bij zeg, met al je knuffels en je
mooie jurkje aan! Het gaf zo een fijn gevoel om bij jou te zijn in deze
kamer, jouw handje vasthouden, zo mooi wit. Je hoofdje strelen, zo koud!
Maar alles voelde zo vertrouwd.
Het is pure onmacht, en vaak word ik heel boos. Kan het niet bevatten en
niet plaatsen! Waarom nou jij lieve Joney, jij zo lief, zo klein? Je pappa
en mamma hebben je zoveel liefde gegeven en dat zullen ze voor altijd
blijven doen en ik weet zeker dat jij van bovenaf pappa en mamma ook alle
kracht doet geven.
Mijn lieve kleine Joney, wat heeft er toch verkeerd kunnen gaan?
Het is toch niet eerlijk dat wij jou nu al moeten laten gaan!
Je bent nu eindelijk vrij, je mag gaan leven, we hebben je in Gods handen
meegegeven.
Je hebt zo gevochten, je was zo sterk, het is nu over je hebt zo hard
gewerkt.
Je was zo mooi en zo lief, je was ons alles, je was zo geliefd.
Je was zo dapper en zo klein, het zou niet eerlijk geweest zijn om te
leven met jou pijn!
Jij hebt gevochten als een ridder in de strijd, maar lieve schat ook aan
dit gevecht komt een eind.
Het is genoeg geweest, je hebt genoeg gegeven. Het is nu tijd om ergens
anders voort te leven.
Diamonds are forever! Ik hou van je lieve schat!
Dikke kus van je Tante Sheila
Mijn lieve kleine nichtje,
Joney wat was ik toch blij toen jij eindelijk bij ons wilde zijn.
Zo heb ik je maanden in je mamma haar buik mogen bewonderen, dan zat ik
aan jou mamma's buik en voelde ik het iets donderen.
En ja de dag was eindelijk zo ver dat mijn mamma vertelde dat jij was
geboren, nou mijn lieve nichtje ik had meteen mijn aandacht voor mijn
speelgoed verloren.
Wij mochten meteen naar je toe, mamma zei wel dat ik heel stil moest zijn,
want jij was nog zo heel erg klein.
Ik kon dat wel heel goed hoor stil zijn, want ik wilde niets anders dan
bij jou zijn.
Ook mocht ik jou op mijn schoot hebben en kusjes geven, dat zal ik echt
nooit meer vergeten.
Maar wat was het ineens raar dat wij jou moesten komen bezoeken in het
ziekenhuis, ik voelde wel het was daar echt niet pluis.
Jij lag daar ineens zo alleen met een buisje in je neus, mamma zei dat het
voor het eten was er was geen andere keus.
Ik kwam een paar keer naar jou toe in het ziekenhuis en dan bracht ik iets
speciaals voor jou mee.
Weet wel mijn lieve nichtje ik doe het nog niet beseffen, maar de tijd die
ik met jou heb mogen meemaken had ik het met jou, lieve Joney niet beter
kunnen treffen.
Jij hebt je mamma en pappa zo veel liefde kunnen geven, wat zij echt nooit
meer zullen vergeten.
Ook zal jij altijd in mijn hartje blijven, want voor mij was jij het
mooiste cadeautje wat ik ooit zal krijgen.
Hou van jou lief klein nichtje!
Je grote nicht Jalaney (en denk dat ik tevens voor Danique en Louise
spreek)
Opgelezen door Richelle van Wijland
Lieve, lieve Joney,
“De mooiste bloemen worden het eerste geplukt”
Waarom zullen we nooit weten, wel dat het zo is.
Jij bent en blijft het mooiste bloempje voor ons.
Met ons zegen zal je nu vertrekken.
We wensen jou een mooie reis en in gedachten reizen we met je mee.
Papa en Mama hebben heel veel verdriet maar zijn ook ongelofelijk sterk.
Je kunt erop vertrouwen dat wij hun door dik en dun zullen blijven steunen
en dat je nichtjes hun heel veel knuffels zullen geven om de pijn een
beetje te verlichten.
We houden zoveel van je en zullen nooit duidelijk kunnen maken hoeveel we
je missen. Jouw sterretje zal ons blijven verlichten.
Lieve Joney, je bent voor altijd in ons hart……………..
Veel knuffels van je oom Patrick, tante Richelle en je nichtjes Danique en
Loïse
Opgelezen door Ingrid
Klein ,lief , mooi en dapper meisje
Nu moet jij beginnen aan je laatste reisje
Zo klein en al weggenomen uit dit leven
Papa en mama hadden je nog zoveel liefdevolle jaren willen geven
Boven aan de hemel staat nu een mooie flonkerende ster
Dat ben jij , eigenlijk heel dicht bij,maar toch ook ver
In ieders hart gesloten voor nu en altijd
Niemand raakt de herinnering aan jou ooit nog kwijt
Groot was de vreugde toen jij werd geboren
Papa en mama zo trots,iedereen wilde verhalen over je horen
Groot is het verdriet nu jij er niet meer bent
Maar altijd in de harten en gedachten bij ieder die jou heeft gekend
Lief ,klein ,mooi en dapper meisje
Nu moet jij beginnen aan je laatste reisje
Met een lach en een traan denken wij terug aan jou lieve lach
En missen we je..iedere dag
Ouders ,familie en vrienden van dit kleine meisje
Heel veel sterkte en kracht met dit ongelooflijke verlies
dag lieve prinsesje joney we zullen je missen
martin,ingrid,naomi,giovanni
|
